La sau

Desempièi l’Antiqueta, la sau es recourdado dins lou relarg roudanen qu’aprouvesiounavo la regioun enjusqu’is Aup. Longtèms, travai di mounastié o dis abadié, aquelo ativeta s’es desveloupado d’à cha pau, la sau estènt forço utilo pèr abari li bèstio o pèr serva li pèis e la car.

A l’Age Mejan, la sau es la ressourço proumiero di païs que n’en prouduson, vèn adounc un mejan de pressioun poulitico raport i païs que n’en fan pas. Es ansin qu’en 1341, la sau aura soun impost : la gabello.

A coumta dis annado 1850, lou clore e la sòudo, tira de la sau, soun utilisa dins la fabricacioun de forço proudu pèr la chimìo e la farmacìo. Es la debuto de l’esplecho industrialo de la sau. Forço oubrié soun necite, vènon d’Itàli, de Grèço, d’Armenìo... pèr la majo part.

Vuei, 11 000 eitaro soun counsacrado à la sau, subretout au sud dóu delta. Se recordo 80 000 touno l’an. Es ansin que la Camargo recato la mai grando esplecho de sau d’Europo.
Pèr la recordo de la sau, l’aigo de la mar es poumpado (à-n-aqueste moumen, i’a 29g/l de sau) pièi vai barrula dous an de tèms dins de pichot valat sus uno distànci de 50 km, pèr fin que, pèr evapouracioun souto li rai dóu soulèu, la sau se councèntre enjusqu’à ço que i’ague 260g/l.