SOUTO LOU TIHÒU (1)

Se capitavo souvènti-fes que moun cousin Danié qu’èro de moun age venguèsse éu tambèn au mas dóu Gros Nóuguié dóu tèms di grandi vacanço. Tóuti dous nous afreiravian.
Dins lou tantost, quouro lou pelot avié manda si pres-fachié culi li poumo d’amour au souleias, devian resta souto lou tihòu qu’oumbrejavo lou pous. Nous voulien pas i terro estènt que ié fasié trop caud e qu’erian trop pichot. Adounc, nosto grand Rosa nous gardavo aqui, à la fresquiero de la ramado. Soumihavo un pau de tèms en tèms mai acò l’empachavo pas de nous espincha e poudian pas quita l’oumbrun de l’aubre sènso que nous sounèsse. Alor jougavian à nòsti jo de droulas, à saupre en aquéli que i’agradavon gaire...

Un cop qu’avian passa la raro, ié venguè en òdi de nous vèire se viéuta e se tirassa au sòu. Alor nous charpè afetuousamen :

"Ah ! N’i’a proun aro, maufaras ! Vau vous mountra quaucarèn ! Tu Reinié, vai me cerca uno bello merinjano dins la remiso e tu Danié, ramasso quàuqui broudiho souto la platano... pren tambèn un pichot coutèu dins la cousino... e garo de pas te faire mau emé la pouncho !".
Avian coumpres qu’avié encaro trouva de que nous distraire e óubeguerian voulountié, d’autant mai que la recerco nous desgourdirié li cambo ! Ié ramenerian lèu ço que nous avié demanda, curious de la seguido. S’assetarian sajamen à si pèd, lis iue fissa sus elo coume lou fasian davans lou tiatre de Guignol quand aquéu venié à l’escolo. De qu’anavo se passa aquest cop ?
D’abord coupè lou pecou dóu fru e l’entaiè d’un "V" oubli en ié dounant uno formo de bouco. Un pau pus aut, trauquè de chasque coustat la pèu negro e lusanto de dous pichot trau round que devenguèron lèu dos taco blanco : èro d’iue ! Aro la causo semblavo un mourre. Pièi prenguè quatre bastoun que roumpè pèr qu’agon la meme aloungado. En plantè dous davans e dous darrié souto la merinjano que pausè enfin au sòu, countroulant ansin que tenié drecho souleto. Cerquè encar’un parèu de bastounet un pau mai courbo que placè au-dessus dis iue, bèn en l’èr : èro de bano !
"Tè, vaqui un biòu !" nous faguè. "Ié manco pus que la coua. La faren tout-aro em’un bout de lano !".

(à segui...)